آشنایی با هنر سفالگری

سفالگری

سفال یکی از قدیمی ترین صنایع دستی است و آثار بسیار زیادی از این هنر در دوره های مختلف تاریخی در سراسر جهان کشف شده است.
برای اولین بار انسان های نخستین به ساخت ظروف گلی اقدام کرده بودند و پس از مدتی که به دلیل تبخیر رطوبت موجود در گل، ظروف ساخته دست آن ها خشک شده بود و آن ها به این موضوع پی برده بودند که با شکل دادن به گل و خشک کردن آن می توان ظروف مورد نیاز را تهیه نمود و سپس در طول زمان متوجه این نکته شده بودند که می توان ظروف گلی ساخته شده را توسط حرارت خشک نمود و به این ترتیب به ساخت ظروف محکم تر و با دوام بیشتری می پرداختند.

مطالعه تاریخ سفالگری در جهان، می تواند بینش مناسبی نسبت به فرهنگ گذشته را برای ما فراهم آورد، سفال یکی از ماندگارترین آثار هنری است و مطالعه سفال های باستانی می تواند اطلاعات کلی و جامعی از وضعیت اقتصادی و توسعه فرهنگی را به دست آورد.

مبدا و جایگاه اصلی سفالگری کجاست ؟

باستان شناسان سرزمین باستانی سومر را جایگاه اصلی سفالگری می دانند.
ولی کاوش های انجام شده حکایت از پیداکردن آثار سفالی مربوط به شش هزار سال قبل در نواحی جیرفت دارد.
آنچه مسلم است ایرانیان از دیرباز با این هنر باستانی آشنا بوده اند و در ساخت ظروف گلی از آن استفاده می کردند.

تاریخچه سفالگری در ایران

امروزه در بسیاری از شهرهای ایران هنوز صنعت سفالگری با علاقه خاصی دنبال می شود و به یکی از صنایع دستی مردم این مناطق تبدیل شده است.
لالجین همدان، میبد یزد، سیاهکل گیلان، شهرضا در اصفهان، جویبار مازندران و کلپورگان در سیستان و بلوچستان از مناطقی هستند ،که هنرمندان سفالگر در آنجا مشغول به فعالیت می باشند.
البته اهل فن می دانند که سفال تولید شده در هر یک از این مناطق با دیگری در طرح و رنگ و نوع مواد تفاوت دارد، که این اختلاف ناشی از امکانات جغراقیایی هنرمندان سفالگر می باشد.